Beni benden uyandýran bu eller kimin
kimin bu ses
niye aðýt okur kulaðýma
daha ölmedim
kim vuruyor tamburun tellerine
kim kesecek týrnaklarýný ney’in
þimdi olmaz
þimdi yakmayýn canýmý
bu gece ruhumun raksýna davetliyim
en ön masadan izliyorum
isyanýn ete kemiðe bürünen halini
terazinin delik kefesinden içiyorum þarabý
nalla mýh arasýnda sýkýþmýþ çividen farkým yok
bir resmi kavuþturamadým çiçekli duvarla
çünkü
gölgeme pisleyen sokak kedisine küstüm
suyunu fazla verdim diye ölen çiçeðime
doðruda yalan arayana
çoðu az sayana küstüm
adýmý þiirlerden silene
beni yaratana mahcup edene küstüm
barýþmam gayri
gayrý merhem olsam deva olmam yaraya
su olsam içilmem
aðý’ya döndü tadým
bu gece
sen olsam sevilmem
yani böyleyken böyle iþte
bu gece
uykuyu düþman belledim
aþký haram lokmaya yar eyledim
þimdi çekiliyorum aralarýndan
eteklerini toplasýn ayrýk otlarý
yeminime yüz sürmeye gideceðim
yol verin...
Þiirlerimden yoldaþlýðýný esirgemeyen mütevazý hocam Ahmet Ormancý’ya kattýðý deðer için sonsuz teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.