Kanatlanýyorum agopi
sen deðilsin
baþka bir þey çaðýrýyor uzaklardan
belki de yakýndan
yaný baþýmdan
ölüm müdür dersin
yoksa öksüz bir valiz mi
kalbime diþlerini geçiriyor bu derin uyku
caným acýmadýðý için korkuyorum
annem uyandýrsa ya beni
sokaða fýrlayýp
yalýn ayak koþsam bir tekerin peþinden
nefes nefese yýðýlsam
agora sokaðýnda bir kapý eþiðine
sonra iki tek atsak nöbetçi kuþlarla
ve dursa bu sefil medcezir
kendi içimde misafirim agopi
ama bütün odalarým hüsrana kiralý
dedeme gidebilsem keþke
yine portakal kabuklarýný yaksa sobada
yine pis kokuyor desem
ve o yine beyaz sakallarýný dalgalandýra dalgalandýra gülse
ah
ne tatlý adamdý bir bilsen
küçükken ellerinde trenler gezecek sanýrdým
ray gibi uzayýp giderdi kocaman damarlarý
kocaman da bir karýsý vardý
iri kalçalý Girit göçmeni
"Bir þey gitmiyorsa itme" derdi annem
avuçlarýmdaki nasýrlarý kazýrken
týrnaðýný yiyor serçe parmaðým
dilinde eski bir oyunun sözleri
biri baharmýþ
biri güz
ben hep gece
biliyor musun agopi
ölü ýslýklarý sevmiyor aþk
sadece güçlü bir rüzgar bekliyor
gülüþlerimde saklý kara bulutlar
önce bin yýllýk hüznüm ölecek
sonra
þairini vuracak bu þiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.