Bulutun tenine aþk’ý nakýþlarken ressamýn eli gölge verir gün pembesi dokunuþlarla fýrçadan istemsiz hüzün damlar kaplar gök kubbeyi
ve þairin kaleminde y a l n ý zl ý k m e l o d i s i yükselirken göðe komþunun Gramofon’unda bir baþka zamanýn yürekte yer etmiþ baþka bir týnýsýyla yürek parelenir harelenir gözler ýlýmýþ sitemli bir yaþ damlar gözlerimden
sen seversin onu o sever bir baþkasýný halleri sabahý bekler gönül tekkesinde bir mümin þafak atacak baþlayacaktý yeni bir gün
sen beklersin onu o bekler bir baþkasýný çöker diz üstü yeminler eder af diler
habercisi kuþlar mý ne söyler bu çýðlýk çýðlýða uçuþ kurtuluþ gitmede mi gelmede mi bu doðuþ bu bu serpiliþ bu soluþ bu ölüm
ve hiç ummadýðýn anda badem aðacýna konan haberci kuþ bir aþkýn bitimi mi bir aþkýn hikayesinin baþlangýcý mý altýn simle gergefe iþlenen nakýþ aþk’ýn çeyizi ki beklerse sararýrmýþ sandýkta
yoksa elveda demenin umutsuzluðu mudur baþ kaldýrýsý i s y a n ý m ý kibarcasý mý
çepeçevre hüzün sarar dört bir yanýnýzý gözünü kýrpmadan sen bakarken yola karargah kurduðun odanda bir sedirde o gider bir baþkasýna
artýk göðsündeki etten kandan mütevellit sýcak bir yürek deðil su verilmiþ çelikten bir zýrhtýr bu kez söz gümüþ sükut altýn söz zehir
elinde kalan son þeyse incinen gururun onurun mücadelesidir
þimdi ne kaðýt vardýr ne kalem ne þiir ne bir lir ne naif bir söylem bir müþterek þarký ki anýlarýnýn en hüzünlü yerinde aðlamaklý
geriye ýslýkla kuþlarla haber göndermektir sema’ya ya da adýný yazarsýn soðuktan üþümüþ gül yapraðýna gözünden akan bir damla yaþla ki o gül severdi gül getirirdi buket buket her geliþinde
sen seversin onu o sever bir baþkasýný halleri
Yüksel Nimet Apel
16/Þubat/2014/Pazar/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.