HİÇ
Bir þey oldum sanýsý insaný baðlar,
Baðlar kalbini, Ruh’unu, gözünü, yolunu.
Haps olur geliþime,
Enaniyetinin varsayým lüksüne,
Bu kanaat deðil bilakis cehalette zirve...
Bir þey olmak kime ve neye göre?
Olmak baþlý baþýna hiç olmak...
Gaye Hiç-liðini anlamak iken,
Bir þey olma güdüsü,
Bir arpa boyu alýnamayan yola benzer,
Kendi kuyruðu etrafýný tavaf eden kediye döner.
Bir þeyden maksat Hiç olma þayet,
Bir þeyde ki bu kanaat niye?
Yine çeliþki yine ene.
O vakit ne oldun diye sormazlar mý adama,
Hiç demeyecek misin peki ya insanlara...?
O zaman deme bir þey,
Boþ ver Hiçliðide.
Kafana göre yaþa !
Hiçliðe dokunma,
Suya sabuna da...
Ama !
Bir þey olmayý seçen hiç bir þey olamaz.
Edatlar ve sýfatlar kalabalýðýndan baþka...
Hiç olan ise her þeydir artýk,
Varlýðý dahî mübalaða....
Zehra Asuman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.