Ne yazdým biliyor musun þimdi sana? Elimde bir demet papatya seni bekliyordum duama kavuþmuþçasýna. Ne fal isterim seni getirmeyen, ne de kahve içerim sensiz. Fakat ne gideni getirecek bir vaat kaldý bende, nede kullanmadýk bir lehçe. Ölesiye sevmenin bedeliymiþ bu... Çünkü; "Kim kendinden öte sever ise, O vakit firaka mahkumdur bile", dedi içimdeki bilge... Zehra Asuman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zehra Asuman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.