Sesine değip dağılınca nefesi ölümün

sebepsiz yanýþlardý ucunda dilimin

tözün kýrmýzý varoluþuydu, suskuydu

o çok konuþtuðum

sizin hiç dinlemediðiniz akþamlardý

çatýk kaþlý uykulara verip sýrtýnýzý

baþýma uzak omuzlardý yalnýzlýk

bir çocuk bir hýçkýrýða ne kadar tutunursa o kadardý

yarým yarým tamamlanmaktý yüzünün rengine

kendimi hiç tanýmadan anlatmak

kimin rahminde þu dönenen çýðlýk

boðazýmýzda yumrulanan sözü ölümün

yutkundukça tersinden düzüne uzundu yol

gökyüzünüz mavime dardý

yeþil, yolunu þaþýrmýþ bir renk

dilimiz her sözcüðe hazýr,

kalbimiz kýrk odalý saray

ne söz, ne saray ne yeþil düþündüðünüz kadardý

Sosyal Medyada Paylaşın: