Aþk zor iþti nedense; Her seferinde akýttýkça göz yaþýný inandý,kaçtý aþktan... Ulaþýlmaz sandý; ama kime ulaþtýysa caydý... Öyle kocaman bir kadýn olamadý;ama kocaman günahlarý oldu,
(aþk adýna iþlenmiþ)
Böyle baþladý hikayesi, böyle acýttý böyle kanattý... Yine dokundu, tattý, yalan söyledi kendine... Kimin olduysa, kiminle olduysa hep ceza verdi
(hani þu her seferinde daha aðýr olan cezalardan)
Kime dokunduysa cüzamlý bir vücut taþýyormuþ gibi kaçtý, Ten tattýkça, gönül caydýkça nefret etti her birinden...
Kader miydi sahi bu, böyle avunulur muydu? Daha kaç bedeni kandýracaktý, kaçýnda yara alacak, kaçýnda iz býrakacaktý? Daha kaç bedende aþký arayacak bulamayýnca oracýkta býrakacak, býrakýlacaktý?
(hesapsýz)
Oysa böyle okumamýþtý kitaplardan aþký, böyle anlatmamýþtý hiç kimse. Bir mecnun derdi anlatan; bir aþký zikrederdi... Kah þirin olur çýkardý aþk, kah yaratan olurdu. Kimden dinlediyse ne dinlediyse güzel þeydi aþk.
(ama unuttular)
Yürek burkarmýþ aþk, tende aranmazmýþ, dokunulmazmýþ... Teraziye konmaz, baþkasýndan çalýnmazmýþ, Ve ait olamazmýþ kimseye, hiçbir þeye...
Ne uçarmýþ Ne dururmuþ,
Ne mutlu bir masal kahramaný olurmuþ Ne de katili bir masumun...