Ýklimler deðiþtirdim senden sonra, Kaç mevsim tanýdým. Çok ilk bahar geçirdi ömrüm, Kaçýný son saydý da yanýldý… Oysa sen “son” baharýymýþsýn bu ömrün.
“Meðer her mevsim sararmýþlýðým solmuþluðum bundanmýþ Anladým…”
Ne çok coðrafya tanýdý bu ömür Her renk topraða ten sürdü, Bilinmeyeni onun keþfi sandý, Sevindi, Üzüldü, Aldandý…
Senden sonra; Sayýsýz kimlikler aradým kendim için, Bazen karþýmdaki oldum, Bazen kalabalýk bir þehrin kaldýrým taþlarýna büründüm,çiðnendim günlerce. Bazen de bir kitapta, “kimsesiz kadýnlar sokaðý’nda” gördüm kendimi.
Þimdi yitik bir coðrafyada, yabancýsý olduðum bir iklimde ben hala seni arýyorum…Hiç bir toprak sen gibi kokmuyor ve sende býraktýðým kendimi hiçbir kimlikte tanýmlayamýyorum. Biliyorum sevgili sen bu sokaða bir daha hiç uðramazsýn ve bu ömür, bu baharda yine solar…
nilgün durdan
Sosyal Medyada Paylaşın:
destina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.