/...geliþi katýksýzdý, en karmaþýk zamanda
daha açýlmamýþtý hiç bir mevsim kýrlarda
yýldýzlarýn soluktu benzi haritalarda
bütün sokaklar ýslak, bütün gölgeler koyu
yaz düþleri kuruldu oysa iklimler boyu.../
çöl kahverenginde, pembe kum çiçekleriyle
kýrlangýç þarkýsý söylerken alýç aðacý
bir albatros kondu yaþamýn tam ortasýna
ýlgýt ýlgýt deniz resimleri çizdi mavi boyasýyla
dört baþý sýrýlsýklam fildiþi tuvaline
gamsýz ve hoyrat bir dokunuþla sildi düþleri
düþler gökyüzüne yükseldi...yükseldi düþler
cinnet bölüðünün ayak sesleriydi sanki
kambur bir gürültüyle, zehirli sarmaþýk gibi
sardý etrafý
gidilmeli miydi, kalýnmalý mý bilemedi mavi
bilemedi tezatlar ülkesidir umut kervanlarýnýn gittiði yön
bekledi, bekledi... gün olur güneþ doðardý belki
belki de yýldýzlar sil baþtan parlar, düþler umutla yaðardý
en tenha olduðu zamandý mavinin, en berrak
köpük köpük kýyýlarý dövdü, kýyýlarýný bir deniz
zýt bir fümeydi, mavinin ortasýndaki güverte
eðilip usulca fýsýldadý, ben karanlýðým diye
olsun dedi mavi, aydýnlýða çýkar her karanlýðýn sonu
aydýnlýk ve mavidir, beklenen düþler þehlasýndan
sakýn unutma gün geçer, ay geçer yýllar geçer
hiç bir duvarýn ardýnda kalamaz karanlýklar
þimdi biraz sessizlik, sessizlik lütfen
01.10.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.