Bir gün gelir, varsa yazgýnda gücünün sýnýrlarýnda bulursun sebebi varlýðýný, önce bir korku duvarý karþýlar seni tüm saltanatýyla, öylece þaþkýn ürkek ve kararsýz donup kalýrsýn.
Sonra güçsüzlüðünde aniden, çalar teslimiyetin onurlu çanlarý, ve sonsuzluðun þefkati toplar yine ruhunun daðýlmýþ parçalarýný, düþürür gölgeni yine dünyadaki yalnýzlýðýna.
Bu kez deðiþmiþsindir ne gören senin gözlerindir artýk ne atan senin kalbin alt tarafý gölgeyim dersin de ýþýksýz olamazsýn, onunla var olup onunla kaybolan ve anlarsýn ki ’ O ’ vardý hep sadece mutlak olan, sense vakit geldiðinde vereceði nefesle onda yok olan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
cinar ayşegül muşabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.