Esrarlı geceler...

Bazen sessizliðin çýðlýklarý uyandýrýr
kimsesiz uykularýmdan,
gökyüzü çaðýrýr, bir koþu yataðýmdan fýrlarým.
Yýlgýn kutup yýldýzý çalar gözlerimi,
bir müddet öylece, gökyüzünde asýlý kalýrým.
Þimâl rüzgârlarýyla oynaþýr daðýlmýþ saçlarým,
üþüyen bedenimse sarýlýr yýldýzlý çarþaflarýna semanýn
ve ben gecenin düþsel esrarýnda, azýcýk oyalanýrým.
Odamda ise, karanlýðým bekler ellerinde kelepçeler,
yeniden vurmak için zincirlere geçmiþ sevdalarýmý,
demir atmýþ bir kere hoyrat denizlere yalnýzlýðým,
bu yüzden, düþlerimde büyür,
düþlerimde yaþar hep umutlarým.


Sosyal Medyada Paylaşın: