Düşüncelerin efendisi

Gözlerim, sende mi kandýrdýn beni ?
neye baksam rengârenk
oysa ne yaprak yeþilmiþ ,
ne çiçekler mor, pembe
bir mesaj mýdýr yoksa anlayana
ýþýðýn gizemiyle yansýr gökkuþaðý
þu masal dünyasýna.

Hele bana eþlik eden
yerlerde sürünen ser-sefil gölgem?!
ya sana ne demeli bilmem ki?
taklitçilikte üstüne yok ama
dokunsam senden de yalaný yok.

’’ Rüzgâr ’’ sende esme deli deli
üþütme böyle yalanlarcasýna beni,
’’ bak ben gerçeðim ’’ der gibi,
tenim üþür belki, ama
ya ölsem þimdi ? kim bilecek üþümeyi ?

Düþünürken bir an,
bunca yalana isyan eder içimdeki ses
ve kulaðýma fýsýldar;
’’ tüm gördüklerine iyi bak, onlar aslýnda
esas gerçeðin yalanlarla ifadesi ’’.

Yok sayabilir miyim þimdi o sesi,
anlarým ki; bu kadar kurgulanmýþ yalanýn
mutlak vardýr bir sahibesi
ve artýk bilirim ’’ O ’’, yüceler yücesi
DÜÞÜNCELERÝN EFENDÝSÝ’.
Sosyal Medyada Paylaşın: