Görkemli yol

Gücümün sýnýrlarýnda bulduðum
sonsuzluða býraktým umutlarýmý,
vazgeçtim tutkulara tutsaklýðýmla
karanlýklara koþmaktan.

Kimi zaman çürürken köklerim,
dalýmdan kopup rüzgârlara kaçtým,
bazen de yýldýzlarla istiþare edip
yedi kat alemde sarhoþ dolaþtým

Tükenmiþliðimde dirildim
hiçliðin ýþýðýnda kýrýldý zincirlerim,
uykulardan uyanýp özgürlüðü tattým.

Çekmez beni artýk sahte yüzlerle donanmýþ
kokuþmuþ saltanatý dünyanýn,
düþlerim fezaya yol açtý
terk etti beni yorgun zamanlarým.
tenden uzak candan azade
görkemli bir yolun yolcusu kendimi saydým.
Sosyal Medyada Paylaşın: