Bu gece uykularýmý rüyalarýmý sen süsledin. Kar düþmüþ saçlarýnla sakallarýnla babam, Çýkmaz sokaðýn sonundaydým, Ne ileri gidebiliyordum,nede geri dönebiliyordum, Korkular sarmýþtý yüreðimi titriyordu dizlerim, Aðlýyordu gözlerim..
Çaresizdim bir kuþun yuvasýndan düþen yavrusu gibi, Bir el hissettim omuzlarýmda, Ürkek bir þekilde þöyle bir döndüm baktým, Sendin karþýmda babam; sarýldým boynuna boðazýna, Hýçkýra hýçkýra aðladým..
Özlediðim kokunu doya doya içime çektim. Bütün korkularým yok oldu duvarlar yýkýldý sanki, Yeniden doðmuþ gibi, huzur sardý dört bir yanýmý, Saçlarýmý okþuyordun anlýmdan yanaklarýmdan öpüyordun, Korkma ben hep seninleyim diyordun..
Çýkmaz sokaklarýnýn kapýlarýyým,uçurumlarda tutan elinim, Güzel geleceðinin yarýnlarýyým,yanýnda olamasamda, Yüreðindeyim; gökyüzünde hep seninleyim dedin gittin, ben seni çok özledim babam, Yýkýlmaz dað gibi hep arkamadaydýn..
Sen gittin; bütün daðlarým yýkýldý,umutlarým kayboldu, Gördüðüm rüyanla, yüreðim nefes buldu, Bedenim hayat, rahat uyu babam rahat uyu..
Hakan Ezel Bayram Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan ezell Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.