Sevdasý yasaklanmýþ, Bir þairin, yüreðindeki aðlayan sesiyim, Aþka isyan eden. Umutsuz kaderimle, hep baþ baþa kalýyorum.
Kimsesiz bir çocuðun, yalnýzlýða Büktüðü boynu gibi, Benimde, yüreðimin boynu büküldü. Önce, damla damla kanadým, Sonra ise param parça oldum.
Yarým kalmýþ bir þarký gibiydim, Devamý, gelmiyordu sözlerin, Ayný notalarý, tekrarlayýp duruyordum. Kadehimi, yarým kalmýþ, bir sevdaya kaldýrýyordum.
Öyle bir geriye dönüyordum ki. Aþkla, bakan gözlerin, gözlerimde canlanýyordu, Buðulanýyordu gözlerim, ýlýk ýlýk, yaþlar akýyordu süzülüyordu, Yanaklarýmdan.
Öksüz bir çocuk gibi, kalýyordum bir baþýma.
Sen! yüreði yasaklanmýþ, bir þairin, Yüreðine, naðme naðme yazýlmýþ, bir sevdaydýn.
Sen! bir zamanlar, Gariban, bir çocuðun gülüþündeki, en güzel anlamdýn, Ve þimdiki, en acý tebessümü’sün.
Sen! bu serseri bedenin, sokaktaki duvarlara, En büyük aþkla yazdýðý, Ama imkansýz, gerçeðiydin..
Hakan Ezel Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan ezell Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.