Ne güzeldi çocukluk yýllarýmýz. Bir elimizde salçalý ekmeðimiz, Bir elimizde misketlerimiz, Oradan oraya koþup oynardýk sokaklarda. Kirlenmemiþ tertemiz yüreðimizle..
Hep çocuk kalsaydýk, Ne hayatýn,kirli yüzünü görürdük, Nede,yalan dünyanýn,yalan insanlarýný bilirdik. Saf ama gerçek gülüþlerimizle, Yarýnlara dair hep umutlarla kalýrdýk..
Hep çocuk kalsaydýk. Kalbimiz,hiç ama hiç acýmasaydý.! Tek aþk aile,ve sokaklardaki oynadýðýmýz, Oyunlarýmýz olsaydý,! yalan sevdalara, Yelken açmasaydýk,yeþeren umutlarýmýz, Solmadan,yitirilmeden kalsaydýk..
Hep çocuk kalsaydýk. Hiç büyümeseydik, Bugün yüreðimiz nasýr tutmazdý, Gözlerimiz buðulanmazdý; ellerimiz, Bir baþka eli tuttuðunda,korkuyla titremezdi..
Hep çocuk kalsaydýk,en büyük yara,dizlerimizdeki yara olsaydý, Yine Bugün gülüþlerimiz,hayatýn acýmasýzlýðý ile saklý kalmasaydý..
Hakan Ezel Bayram Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan ezell Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.