Mavi Kan
zaman uyuþmuþ etimizi almaya gel
almaya gel kanamadan ölen bu zavallý uyku budalasýný
bi dolu laf için susuyorum
üstüme çektiðim kanlý yorganýnýzdan daha yorgunum
uyuyorum
sesime uçurum kondu, çýðlýðým düþüyor aðzýmdan
yuvarlanan bir taþ nasýlsa çarpýyor okyanusuma
üstü baþý mavi kan, al akan zaman
gülümseyerek iyilik ettiniz birine evet,
ekmeðinizi bölüþmekten daha kýymetli belki
basmadan geçtiniz karýncaya yine, ne kadar iyisiniz
sesime kan oturdu, adýnýz neydi diyemedim
iki ölüm arasýnda gidip gelmekten,
yaþamaya yetiþemedim
bazý þarkýlar gibi kýsýldý ya da unutuldu
güzel insanlar neredeydiniz, uzanmaya boyum yetiþmedi
tutmaya kolum, ne kadar ötedeydiniz
uzun bir sarhoþluktan ayýlmadan geçiyoruz,
dokunmadan yürümek ne zor omzuna dostunun
ve siyahý ipince giyinir gibi gözlerine
susmak en çok konuþma vaktinde
yine de siz bilirsiniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.