Sabahýn ilk ýþýklarýyla gözlerimi açtým.. Ýçimde ufaktan bir burukluk oluþtu, Gözlerim hayalinleydi derinden bir iç çektim, Kalktým elimi yüzümü yýkadým dýþarý çýktým Sahilde yürümeye baþladým.. Denize bakarak dalgalarý seyrederek yürüdüm. Ordan bir tane ankara simidi aldým,yanýna demli bir çay, Oturdum kayalýklara çayýmý yudumladým, Martýlar acýkmýþçasýna uçuyorlardý,mas mavi gök yüzünde Balýklar kayalýklara yaklaþýyorlardý.. Simidi ufak ufak bölüp onlara attým, Ama içimdeki duygusallýðý atamadým, Aklýmda hep sen ve ankara vardý. Kalktým yürümeye devam ettim, Ýlerledikçe sahildeki,el ele gezen çiftleri gördüm. Dahada duygusallaþtým,çiçekleri gördüm koklamaya baþladým, Ayný senin kokun gibi kokladým.. Küçücük çocuklarý gördüm bir þeyler satýyorlardý, Banklarda yatan üstü baþý yýrtýk pýrtýk insanlarý, Hayatýn; acý olan gerçeklerini gördüm. Duygusaldým iyice duygusallaþtým, Ve çocuklardan biri yanýma geldi, saçlarýný okþadým, Sevgi gösterdim o tebessümü hoþuma gitti, Ama hala gece gördüðüm rüyanýn etkisindeydim. Beraber el ele gitmiþtik nehir kenarýna, Kýr çiçeklerinin aðaçlarýn olduðu bir alana, Oturduk bir aðacý, altýna elimizde sepetimiz, Serdik soframýzý, sen bana bakýyordun ben sana, Gözlerimizin içinde kayboluyorduk.. Açtýk radyoyu ufaktan bir sesle, aþk þarkýlarý raks ediyordu, Sýrtýný göðsüme yasladýn, bir elimiz kenetlenmiþ bir birine, Bir elimizde kadehlerimiz.. Ben kokunu doya doya içime çekiyordum, Aþk þarkýlarýna eþlik ediyorduk,en güzel duygularý yaþýyorduk Bir birimizi hiç býrakmayacak, hiç ayrýlmayacak gibi. Öyle güzel bir rüyadan uyandým.. Bir saða baktým, bir sola, ve sen yoktun. Yoðun bir duygusallýk yaþýyordum, Bugün bir birimizden, uzak kaldýðýmýzýn ikinci günü, Ve bugün Pazar, ben seni çok özledim, Ben seni çok özledim yarr…
Hakan Ezel Bayram Sosyal Medyada Paylaşın:
hakan ezell Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.