Daha bayram deðil Mira
Uzun bir sabahý var gecenin
Babasý dönmeyen cesur çocuklar
Aðlamýyor artýk yýrtýk ayakkabýsýna
Yorgun umutlar kýrdý kanatlarýmý
Biliyorum senin de geleceðini çaldýlar
O derin mevzudaki adamlar
Dudaklarým diþ izi
Kemiðime etim dar
Baþýmý vurduðum soðuk duvar
O duvarda binlerce kafa izi var
Gözlerimdeki belirsizlik acýdan deðil
Kaderin sessizliðindeki sýrdan
Þimdi hangi acýnýn önünde geçsem
Simasý sana benziyor Mira
Manasý çalýnmýþ cümlelerden
Medet bekliyor kelimeler
Ýçini dökecek yere küstü dil dudak
Fikri deðiþtirilmiþ aslýndan uzak nesiler gibi
Dibe vuracak insan/mý/y/dý/k
Bu acý hangi göz pýnarýna sýðar
Öyle susma Mira söyle ki
Yüreðinin hücreleri titretsin arþýn ayetlerini
Ürkek arayýþlar uçuþur yamaçlarýmda
Titrerim baþýmdan topuklarýma kadar
Güvercinler teðet geçer kuyuda Yusuf’u
Baðlanýr gözleri kervanlarýn
Kopar içimde kýyamet gibi isyan
Ne çok kansever kansýz var damarlarýnda
Coðrafyandaki çýkarlar Uðruna
Ölmeden ölüme sürülüyorsun Mira
Sana deðil bu sarsýcý efkar
Sendeki kanayan bana