Akþam sularýnda karanlýk odalar vardý Kalbimde tutam tutam hüzün Külü üstüme dökülen bir cigara Bilmeden bir ah’ý daha eziyorum yüreðime Ýçime gömüyorum acýlarý Kendi gölgemi kaybettim usta
Her unutuþun karanlýk bir kuyuya atýyor bedenimi Yusuf’un haykýrýþlarýyla kör kuyuda üþüyor bedenim Bir cumartesi daha cehennemdeyim Kendi adýmý kaybettim usta
Sesime koþtuðun anýlarý Avuçlarýmda saklayarak çýðlýklar attým Gökyüzünün siyah perdesi indi Yalnýzlýk yepyeni bir pazartesi O’nu kaybettim usta