Hani, yalanlar vardýr, inanmak hoþumuza gider, Kaç kez, kimlere anlatýlmýþ masallar dinledim gözlerinden O masallarda, zümrütlerle akiklerle bezenmiþ aðaçlar vardý. Ve aralarýnda, renk renk sevgi çiçekleri açardý. Gözümdeki o kýzýl tül düþünce gördüm ki, Gerçekte hepsi, kupkuru aðaçlardý.
Sevgiden bir can suyu ile besledim o kuru dallarý, Elâ sürgünler fýþkýrdý, Gözlerini topladým, umut meyvalarý topladým o kuru dallardan, Sonra, umut ve gözlerinle dolu yüreðimle, Fakat, yine sensiz ve yine sevgisiz geçtim Kahreden yollardan.
Sonra yine tül perdeler dokudum gözlerime, kýzýl saçlarýndan, Ve gülüþlerini topladým, bakýþlarýný topladým Uçurum yamaçlarýndan...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.