Gemiler mi çürüktü, göçmenler mi çok aðýr?
Yoksa deniz birinin hýncýný mý alýyor?
Ummaný çýðlýk aldý, bu yara nasýl soður?
Yola çýkan göçmenin hepsi suda kalýyor...
Biri dur desin artýk, bu acý katliama!
Hiç gücü yeten yok mu, bir þey söyleyin Þam’a!
Bu kadarý da fazla, insaflý olun ama...
Kim bu masum milleti, ölümlere salýyor?
Sana diyorum dünya, kimse yok mu orada?
Ýnsanlýk boðuluyor, ceset dolu karada...
Bir zamanlar bir vicdan dolaþýrdý arada!
Yeni açmýþ çiçekler, dallarýnda soluyor...
Bir kiþinin narýna, kaç milyon insan yandý?
Vatandaþýnýn çoðu, aslýnda Müslümandý...
Masumlar boðuldukça, bizim kanýmýz dondu!
Deyin; bu fidanlarý hangi zalim yoluyor?
Duydun mu þimdi dünya, sesim net geliyor mu?
Yaratan ensenizde, vicdanlar biliyor mu?
Yükselen bu feryatlar, uykunu bölüyor mu?
Yoksa göçmenler deðil, insanlýk mý ölüyor?
Karaman-2015/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.