Ele/veda

Ve baþladý gönlüm hüzünlenmeye
Terk edilmiþ bir þehir ve sevda var arkamda
Her ne tarafa dönse gözlerim tasvir olup dururlar
Bir çember misali ayný noktaya varan iki þey..

Caddenin kalabalýklarýnda zincire vurulmuþ bir adamým ben,
Gelen geçene elimi uzatýrcasýna bir sadakat bekleyen ben,
Bulutlara bakýp ikinizi dileyen ben ,
Ve körkütük limaný muamma olan biriyim ben

Aslýna bakarsan ben de ben deðilim artýk
Onca yaþanmýþ sevdalara, ayrýlýklara meydan okuyorum sanki
Benim gibisi yaþanmadý, yaþatýlmadý evrende
Kaleminden kan damlayan þairleri kendimle kýyas bile etmem
Ýntihar mý, o da neymiþ?
Sen hiç yaþarken hayalleri yüzünden ölene denk geldin mi?
Ben söylüyorum "ÝZLEDÝN"

Þimdi seni ve þehrimizi þiirlere emanet ederken
Yaný baþýmda çarþaf misali serilen denizi hayallerine armaðan ediyorum
Ve ardýmdan yaþadýðýn tüm sevdalardaki yelkenine rüzgâr diliyorum
Deniz gözler, esmer tenler, kaymaklý sözler eksik olmasýn hayatýndan
UÐURLAR OLSUN....
Bu bir elveda havasý deðil inan
Sadece Ele’veda ediyorum seni, beni en çok da bizi....

ÝBRAHÝM BAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:

ibrahim bakır Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Yakınımdaki Uzağım AYRILIK Ele/veda Sürmedi… Bitti… Gitti… Fevkalâde bir kalp Sen ki Gözbebeği kadar Mücerret Sevgi Çok uzaktık be sevgili! Her Aralığın Bir de Ağustosu vardır SON UMUT