Bir aralýk ayý sabahýnýn kasvetli sabahýnda sevmiþtim seni. Göz gözü görmez bir sisli hava, Islýðý andýran rüzgâr sesi Ve yürek sancýlarýmýn baþladýðý o sabah sevmiþtim bir daha seni. O gün sevmiþti yüreðim, belki de o gün yanmýþtý ve de o gün alevlenmiþti içimdeki volkan. Seher vaktinde ötüþen kuþlarýn mutluluðu içimde saklýydý. Bahar havasýnýn verdiði rahatýn rahatlýðý üstümdeydi sanki Ve kaybolan minik bir kýz çocuðunu bulan anne sevinciydi bendeki. Sürmedi… Bitti…Gitti…. ---- Ah ah bu yüreðimdeki volkan lavlarý! Hep içimde birikirsin ve bir türlü çýkmak nedir bilmezsin Karanlýk gecelere inat, en nihayetinde basýyorum küfrümü sana. Naralar atýyorum dört bir yana ve içimdeki derinliklerde biriken külleri püskürüyorum etrafýmý yakarcasýna Ve top gülleleri yaðdýrýr gibi yaðdýrýyorum daða, taþa… Yine de yakamam, yanarým cehennemin yedi kat toplamýnca. Serzeniþlerle uyumak, uyanmak ve seni düþünmek alevlendirir içimi, küle çevirir, bitap düþürür, sallayýp atar beni bir kenara.
Ýbrahim Bakýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
ibrahim bakır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.