Bir Vefa Âbîdesi…
Sadakatin üss-ül esasý vefa’dýr.
Asla ve kat’a va’dinde hulf etme!...
Vefayý inayet altýna al!...
Hiss-i vefayý kalpte itmi’nanla taþý/malý…
Ki, kalpte münasebeti kavî olsun!...
Buna karþýn kalp yâkînen þunu hitap eder;
“Sevenin sevilene muhabbeti hiss-i vefadandýr.”
Bu hitabýn her tekrarýnda kalpte intisab kuvvet bulur…
Artýk bu halette en mümtaz sen olursun…
Aradýðýn her þeyi sende bulursun…
Fakat, bir an-ý seyyalede hulf-ül va’d ise,
Binlerce kez cinayet-i mutlakaya müreccahtýr…
Hiçbir cihetle bekanýn þümulüne kabil olamaz, nihayetine sebebtir!…
Vefasýzlýða karþý hicranla dolar gözyaþý…
Bir damla serzeniþti mahiyetinde vefasýzlýðýn…
Ve artýk, nezdinde tahammülü kalmadý talihsiz sözlerin…
Kalbte zerremiskal “emaneti” kalmamýþtý…
Çekti hiss-i vefayý ölü ruhlar üstünden…
Ýndimde vefasýzlýða karþý son inilti, tiz bir çýðlýk idi!…
Beden kaskatý kesildi, ervâh camid kaldý!…
Bir esinti gibi çekip gitmiþti bedenden…
Sevginin mürüvveti ise hiss-i vefaya dokunmaktý…
Hiss-i vefa sayesinde ihya bulacaktý…
Üfül üfül esecekti hava-i nesimini ikliminde…
Kalplerin birbirine intisabla cüz’ler küll olur…
Vücud-u hâricînin zerreleri bir araya toplanýp “vahdet” tecelli eder…
Hiss-i vefa, bekaya terakki etmesiyle, devam-ý vücudlarýný iktiza eder…
Hiss-i vefanýn zuhuru ve intiþarýyla, vücud bulan hayatlarýnýn idamesine medar olur!…
Ondaki hiss-i vefaydý nihayet hengâmýnda necatlarýyla teselli veren…
Hiss-i vefayý bir ân bile dûr eyleme!…
O mukaddes “emaneti” zayi’ etme!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.