MOR ÇÝÇEKLER Nerede mor çiçekler görsem, seni hatýrlýyorum. Keman sesi, kýrmýzý þarap, hep sen varsýn. Yüreðim kanýyor biliyor musun? Acýsý tüm benliðimi sarýyor. Dolaþmýyorum artýk, hiç bir yeri ve sevmiyorum hiç bir þeyi, gözlerimdeki donuklukta senden kaldý. Yalnýz mor çiçekler güldürüyor beni. Bilemezsin nasýl bir gülmektir? Bir yýlan sanki zehrini, içime sýkýyor. Daðlarýna bile küstüm dünyanýn. Dinlemiyorum çoktandýr türküleri, hep mor daðlardan esen yelden, uzaktaki sevgiliden, anadan, babadan, selam bekleniyor. Oysa ne mor daðlardan esen seher yeli, ne de postacý selam getiriyor. Ýnadýna zakkumlara bakýyor pencerem. Mor çiçekler çok uzaklarda. Aklýma düþtü iþte! Diyeceksin hiç çýktý mý? Güldüm yine acý acý. Gül sen de, anlýný kýrýþtýrarak ve sor yüreðin nerede? N.YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.