Bu ülkede doðruluk, asla prim yapmýyor!
Þimdi hüner; “yalaný týð üstünde durutmak…”
Para varken Allah’a, hoca bile tapmýyor!
Olur mu hiç hep saman altýndan su yürütmek!
Malýn yoksa hükmün yok, bütün çabalar boþa!
Paran çoksa hiç korkma, her dem gelirsin baþa…
Ah para sen neymiþsin, tanrý mýsýn sen hâþâ?
Yoksula reva imiþ, cahil ömrü çürütmek!
Memleket idaresi hiç kolay deðil öyle!
Arkanda bin figüran, nasýlsýn doðru söyle?
Asker, polis, bir süre götürseler de böyle;
Reva mý bir milleti, hep yerlerde sürütmek?
Yalandan tespih yapýp, kaytan ipliðe dizip;
Þahsi emeller için masum milleti ezip…
Fakirin, fukaranýn baþý üstünde gezip;
Doðru mudur karþýdan alay edip sýrýtmak?
Bazen gurur hapseder þahsý kendi kendine…
Biri gelir bir kapak koyar kendi bendine!
Rastlamak mümkün deðil mevcudun menendine!
Ýþ mi sanki üstüne üstlük bir de kýrýtmak?
Yetmez mi aklýmýzla alay etmeleriniz?
Bakýn hep kasap olmuþ yeni yetmeleriniz!
Herkes ötekileþti, hak mý itmeleriniz?
Tüm gözler sýrýlsýklam, kolay deðil kurutmak…
Antalya-2015/09
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.