Kafdağı'nın Hayalcisi

Hüznün kalbime þavkýyor
Aþk yanýðým
Yine bana aðlýyorsun

Kâinat öfkeli dudaðýnýn kenarýnda
Sabrýný tutuþtururken basiret
Az beni gülebilir misin?
Sen ne zaman aðlasan
Þehrime yaðmurlar düþer bilirsin
O yüzden boyundan büyük gülüþlerim var
Sürre al korkularýmdan beklenmeyen sorgularým
Ve sana dair þekil alan cevaplarým…

Önsezi ve basiret dedik
Ateþe ahkâm kestik

Kalbini seçiyorum
Tanrýlara ihaneti seçtiðim gibi
Kül ve duman uðruna
Ateþten geçiyor gölgeler
Ve parçalarý daðýlýyor hadsizliðin
Bütün kâinat beni bu çaresizliðimden tanýr þimdi



Hayalcinin Kafdaðý
Þimdi oturup hangisine yanalým
Tavýrlar düþüyor sabýkalý avuçlarýmdan
Hadi uzanýp meþ’alenin ucundan yakalým
Ciðerimden çekilirken can!
Yada sen uyut beni zirvelerde
Gözleri kapalýyken tanrýlarýn
Belki bir masal anlatýrsýn
Ýçinde kocaman yangýnlar olan
Ateþ çalanýn sevgilisi falan filan
Ciðeri kartallara yem olmak olsa sonu
Neyse bedeli ödedim. Kalbimde ateþi unutan

Gün dönümüm,
Ben her gün dünüm
Yaþaman için kaç kez öldüm
Sürsene beni kalbinden içeri
Az kafeslen nefesimde
Ki benim ne haddime ateþi tanrýlardan çalmak
Lakin sana giden tüm yollar
Her gün ölmekten geçiyordu ancak



Sosyal Medyada Paylaşın: