Kim çizdi projeni, ne kadar güzel yapýn?
Duvarlarýn bembeyaz, kapýn bayrak kýrmýzý!
Zümrüt pencerelerin, hele kuturun, çapýn...
Sen misin bu dünyanýn tek Süreyya yýldýzý?
Hangi mimariden bu, iki sütun, bir taçýn?
Olgun baþaklar gibi yerlere deðen saçýn…
Bir de dýþýn gibiyse o görünmeyen için!
Eritirsin billahi, kutuplardaki buzu…
Yüzünün çerçevesi ne kadar güzel böyle!
Kime çizdirdin ise, haydi bana da söyle...
N’olur karþýma geçip, salýnýp durma öyle;
Seni çözmek öyle zor, kaldýr gitsin þu nazý...
Gözlerinden yaþlarýn düþerken uçlarýna...
Gitmez mi hiç sevenin bu sevda güçlerine?
Akþam olup, kýzýllýk çökerken saçlarýna;
Kýzardýkça yamaçlar, artar içimde sýzý...
Öyle yüksektesin ki, sana ulaþmak çok zor!
Bu ne sýcaklýk böyle, sanki her yanlarýn kor!
Hele þu gözlerimden düþen yaþlarý bir sor;
Kalmaz mý hiç gönülde, yanýklarýnýn izi?
Karaman-2015/08
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.