BEN PES ETTİM AMA, GÖNÜL ETMİYOR...
Her sevda, ömrümde farklý bir renkti,
Sevgisiz günlere dargýným þimdi.
Sevmek, benim için, yaþama denkti,
Tükenmiþ gönlüme kýrgýným þimdi.
Sevgi pýnarýmdan su vermek hoþtu.
Sevgim çýlgýn seldi, çaðladý, coþtu,
Yücelerden geldi, her yana koþtu
Düzlüðe ulaþtý, durgunum þimdi...
Düþündüm: ömrümce ben neyi sevdim?
Güzeli, çirkini, her þeyi sevdim
Ben, sevgiliden çok, sevmeyi sevdim
Sevmekten yoruldum, yorgunum þimdi...
Her sevda, ömre renk katmaksa eðer,
Býkmadan, yýlmadan sevmeye deðer.
Ben, bitti sanmýþtým, bitmemiþ meðer;
Bir çift elâ göze vurgunum þimdi...
O gözler, aklýmý baþýmdan almýþ,
Büyülü bir bakýþ, nem varsa çalmýþ,
Bana ait her þey, geride kalmýþ,
O elâ gözlerde, sürgünüm þimdi...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.