Kıyıya Vurdu Umut

Seni buldular çocuk.
Minnacýk kollarýn yanýnda
Ayacýklarýn yanyana, suyun býraktýðý gibi öylece.
Gördük hepimiz
Sustuk
Kýyýya vurdu umut

Annen baban sen ölme diye
Kaçmýþtý Savaþýn ve zulmün elinden
Sen ölme diye
Sen büyü
Sen iyi yaþa
Hakettiðin gibi yaþa diye
Hayal kurmuþtu
Vurdu kýyýya bu sabah
Hayaller de
O minicik bedenin de...

Yuvarlacýk baþýn saplý kuma
Annenin göðsü olmalýydý bastýrdýðýn oysa,
Kimbilir nasýl ayýrdý hoyrat bir dalga o kucaktan,
Çýðlýklar göklere nasýl yükseldi
Kimsenin duymadýðý
Baðýramadýn bile belki
Genzine dolarken deniz

Çok korktun mu çocuk
Annenin sesini duydun mu?
Kaybolduðunu hissettin mi?
Seni buldular çocuk
Biz Sustuk!

Ciðer parçalayan masumiyetine
Çaresiz suda salýnan bedenine baktýk
Öfkelendik
Suçladýk
Beddua ettik
Yazdýk çizdik
Aþaðýladýk, sitem ettik
Ama sustuk!
Yine çok konuþup
Bir þey söylemedik

Çocuk seni buldular
Biz ise kaybolduk
Vicdanýmýzda, menfaatlerimizde
Ýðrenç siyasetimizde
Propaganda alýþkanlýðýmýzda
Haklý çýkma çabamýzda
Kaybolduk gittik

O minicik bedenini alýp ellerine
Dört bir yana çektiler,
"Sizin yüzünüzden"
Dediler birbirlerine
Oy, Saçýnýn teline kýyamadýðým,
O güzel bedenini
Savurdular etrafa

Alsam seni koynuma
Üþümüþ minik gövdeni
Isýtsam sýcaðýmla
Gelir misin cana?

Biz yaþýyorken bu yaþta
Yapma çocuk nasýl ölürsün?
Sen daha küçücüksün.


😢😢😢😢😢😢😢




Sosyal Medyada Paylaşın: