ZİFİR
Deðmeyin bana dostlar kederdeyim,
Gözümü kapar kapamaz zifirdeyim
Bir ýþýk bir ses arar ruhum beyhude
Binlerce metre yerin dibindeyim
Bir huzme ýþýða hasret gözlerim
Boðazým yanar kurur nefesim
Yaþamak için girdiðim bu dehlizde
Çaresiz ölümü beklemekteyim
Gücünüz buraya sokmaya yeter de
Çýkarmaya yetmez mi o kudretiniz
Sesimiz çýkmaz oldu hava bitti de
Nerede o büyük son teknolojiniz
Dualar son buldu nefes tükendi
Yüzlerce soluk sesi nasýl bilir misiniz
Kýskandýðýn en iyi dostunun nefesi
Ölüm’ü bekleyiþ’e yeðlemez misiniz
Deðmeyin dostlar bana kederdeyim
Gözümü açar açmaz kýyametteyim
Anayým ben ciðerini gömen topraða
Dövünerek bir haber beklemekteyim
Saatler geçiyor zaman daraldý
Yürek ha çýktý çýkacak az kaldý
Ellerim þimdiye on metre kazardý
Býrakýn ben de yardýma geleyim
Gözlerim kapandý bir yaþ sýzarak
Düþtüðü toprakta ses arayarak
Babamý buldu, benim yerime
Damladý toza kesmiþ o gözlerine
Deðdi ki birden o göz açýldý
Anlayýp aðladý sesi çýkmadý
Koyverin beni ona gideyim
Dev bir burgaçla yeri deleyim
Allah’ým sen büyüksün Rahîmsin
Rahmetinle kuþatan ve var edensin
Dindir bu acýlarý sana yalvarýrým
Ölümün de güzelini ver Allah’ým.
😢Þule
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.