AMA BİZ
AMA BÝZ
Dün; baþýmýzýn tacýydý, ayaklarýna cenneti serdiðimiz,
Yoktan var eden ,yuvamýzýn kadýný, çorbamýz,aþýmýz
Gönlü kýrýk olsa da her gün, güler yüzle açýlan kapýmýz
Ama biz diken olduk, susuz kaldý, soldurduk goncalarý.
Bugün ; kör kalbimizle gözlerinin içine baktýðýmýz,
Hayatý zindan ederek, tüm pencereleri kapattýðýmýz,
Bir ömür boyu ezdik, horladýk, hepten insafsýzýz,
Ama biz yolduk saçýný, tutamadýk yüzüne aynalarý.
Yarýn; piþmanlýklarla eðilip dizlerine kapandýðýmýz,
Aðardý saçlarý, büküldü beli ,ne yapsak faydasýz
Bir demet gülle hemen bizi affedecek sandýðýmýz,
Ama biz yaþatmadýk ,hoyratça incittik o narin dalý.
08/03/2015 Nursel Camcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.