ÖĞRETMEN
ÖÐRETMEN
O, dev dalgalarýn hýrpaladýðý ýssýz kayalýklarda,
Sabýrla yanan deniz feneri.
Tek yolcunun aceleyle indiði tenha istasyonda,
Ümitle beklenen son yolcu.
Yollarýn kývrýlarak bittiði sonsuz kýrsalda,
Baharda açan kardelen çiçeði.
Kartallarýn süzüldüðü dað baþlarýnda,
Yuvasýný ören yelkovan kuþu.
Kentlerin çamurlu ,uzak kýyýlarýnda,
Tek göz odalarýn damý
Þehrin ortasýnda bin yýllýk çýnar dalý
Analarýn dilek aðacý, çocuklarýn elleri
Karadaki yanan ýþýk, kýyýdaki tek kayýk,
Tarladaki ilk baþak, pervanenin son çarký,
Yaþadýkça görecektir, öðrencilerindeki farký.
Ömür biter, yol biter, bahar biter yaz biter,
Etrafýndaki halkalar büyür büyür büyür….
Öðretmenin yaktýðý ýþýk, tüm evreni aydýnlatýr.
23 Nisan 2015 NURSEL CAMCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.