BÝzi caddeler ayýrdý sevgilim, caddeler. Ben Gültepe ’ de oturuyordum, sen Levent’te. Ben Þirinevler’de, sen Ataköy’de. Yahut, ben Cennet Mahallesi’nde, sen Yeþilköy ’ de. Ben hep minibüs caddesinde oturdum, sen " cadde " de. Ben Ferahevler ’ de sen Yeniköy ’ de. Ben Reþitpaþa ’ da sen Tarabya ’ da. Kabul ediyorum, sana yalan söylemiþimdir arada. Evim Çeliktepe ’ de olduðu halde, 4.Levent ’ te oturuyorum, demiþimdir. Hoþ, biliyorum, senin de gözün yoktu parada; ama iþte, utanmaný istemedim yetersiz bakiye yüzünden kasada.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Emin Kara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.