Müstakil Ölüm
I.
Travmatik bir salý günü
Sinema çýkýþý insanlar yaþlanýyor
Kuþ boncuðu gözlerinde
Ve bir yudum suymuþ adýný yeni duydum
Özlemenin o bahtsýz sesi
Ateþle yaklaþmayýn! Ormanlardan öte
Ýçim
Nasýl söylesem
Kýrýlýp dökülüyorum bu yalnýzlýkta
Bitiyor sonyaz
Ertesinde Aðustos. Pençesinde kan
Sen ertesi mavi ve uzak
Boþalan koltuklarý dolduruyoruz birer birer
Birikince de taþmýyor
Nal seslerinde yalnýzlýk.
II.
Çok yaþa!
Gözlerini açýkken daha çok seviyorum
Ýçime yerleþmiþ kent kavgasý
Bir saksýdan sökülmüþ ölgün çiçekler
Uzaklarýmda yaþama savaþým
Seninle baþlýyor her þey
Sen kýrk yýlýn kýrýlmaz aynasý
Sen buzul maviye dokunan ritim
Beni kimselere sorma
Her þeyim bu yalnýzlýðýn içinde. Bir de bu "her þey"
Sulardan geçtim, yaþlý daðlardan
Kýr papatyasýnda dudak uçuðunu buldum
Hep öyle kal.
Bir tükenmiþlik miyim neyim
Resmiyim ölümün.
III.
Bak bu yalnýzlýk
Ne yöne dönse bir iðne gibi batar
Ýçimdeki ölü kuklalara
Yanmýþ bir kahve kokusuyla
Ayaklarýmýn altýndan kayýp giden
Boncuk kuþu! Boncuk kuþu
Kapýsýnda uyuyakaldýðým korku
Beni bir kýyýya
Gündüz gibi yerleþtiren zaman
Seni göstermiþ ertesi maviye
Ölüm dersem ölüm
Ölüme benzeyen büyük binalar deðil
Müstakil ölüm
Yaralý bir çiçek gibi soluk soluða
Gecelerde.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.