Yıldırmayan Yokluk

Vagonlar
Ýþte þimdi ilerliyorlar
Bir hasret götürüyorlar
Götüredursunlar.
Beni yýkamaz hiçbir yokluk
Sahipsiz sokak kedileri ve zambaklar
Bir lamba altýnda hayatýný geçiren bir evsiz
Daha da acýmasýz rüzgar…
Tütünüm sönüyor
Bir ateþ bayým! Beni ancak ateþler dindirir

Bu saatte evlerine koþar huzurlular
Vapurlara, vagonlara
Ah! Ýstanbul’un en güzelliði, kalabalýðý
Varlýk içinde yalnýzlýklar
Ardý arkasý kesilmeyen suskun martýlar
Beni yýldýramaz hiçbir yokluk!
Susturun
Susturun esnaflarý ve iþportacýlarý
Sanatçýlarý ve kedileri
Susturun!
Gözlerimden düþen her yaðmur
Doldurur göllerimi

Bir yokluk þimdi zaman
Bir kayboluþ, bir hüzün
Hatta yoklarýn yol olduðu bir Afrika
Bu kalabalýðýn sömürgesidir mutluluk
Mutluluk zindanlarýn assolistidir
Bir pavyon ve kerhane
Ýnsanlarýn basitliði kadar sarhoþtur
Yok olur bütün kadehler
Benim alkolüm soðuk!
Ýnanýn bana, inanýn
Beni yýldýramaz hiçbir yokluk
Bugün yaþýyorum
Yarýným yoklarda

Geçmiþ kipler gördüm sokak ortasýnda
Aleni ve hayasýz
Beni çok kýrdýlar sokak ortasýnda
Ayan beyan ve umarsýz
Yýlmýyorum,
Hüviyetim bu, hiçbir asgari kuvvet beni yýldýramaz yaþamaktan
Meþru hiçbir yasa düþüremez beni meclisten
Ben halkým ve sesim gürdür!
Beni yýldýramaz hiçbir yokluk
Sesim çýkana kadar baðýrýyorum
Duymayýn beni, duymak sizin olaðandýþý eyleminiz
-Bir soru: bugün tarlalarý suladýn mý?
Cevap: zenginlerin tarlasýný-
Evvela sula ama sularken sudan içme

Ýþte bugün de yalnýz yürüdüm
Sokaklarda
Ve bulvarlarda
Adýný bilmediðim semtin çocuklarý çýkageldi
Burasý yýkýk dökük ve virane
Kalbimin bir portresi
Bir maden iþçisi gibi
Toz, toprak!
Hepimiz geldik ve gideceðiz bir gün
Bugünde yaþamak varsa alnýmýzda
Severek yaþamalý
Göklerin uçsuzluðuyla tanýþmalý
Kuþlarý öpmeli
Kahveleri yudumlamalý, -hatýrlý kahveleri-
Ben
Bir insandan daha fazlasý
Bir mutluluktan daha azý
Yaþamak var içimde, Minderiska gözlerle
Ve varsa benim gözlerimde Minderiska,
Beni yýldýramaz hiçbir yokluk!

Sosyal Medyada Paylaşın: