Rowena'ya Açık Mektup

I.
Kimsesiz bulutlar gibidir
Yaþamak ve balkon çiçekleri
Suladým
Sonyaz gözler gördüm, çok aðladým

Bir uzaklýk birimi: ellerin
Bir aðýrlýk birimi: yalnýzlýk
Popülasyonunda ölüm
Mektuplaþagelelim seninle sonbaharýn ilk günü

Kitabeler, ilk lahit, sonsuz uçurum
Dünyanýn sonundaki ilk kara parçasý
Dipdibeyim yalnýzlýkla

II.
Gökyüzüne ayaklarýný uzat
Çimleri öylece uzatalým öteki yüzyýla
Bugün olmazsa, yarýn
Yarýn çok Beyrut.
Hüzünlerini elden ele taþýyorsun
Beyrut.

Bulvarda kurtuluþ türküleri
Sevdanýn armalarý ve tören alayý
Baþkalaþan içime bir umut
Selamlýyoruz hep birlikte sosyetik hüzünleri

(Rowena!
Rowena beyazsýn artýk düþlerimde
Dantelli çarþaflar serilsin
Baþýnda bir büyük papatya)

III.
Sen beni göremezsen
Güneþi yerleþtiririm gökyüzüne
Sesinde çarpýk kentleþme
Adýmý unutma.

Siz bilirsiniz. Bilirsiniz bilmeyi
Ve hüzünleri.
Adýnýz güzeldir saklamazsýnýz
Demir parmaklýklara bir mum koyarsýnýz
Geceye bir dua.

Rowena!
Rowena sesini duyamýyorum
Vazgeçemiyorum. Gönlümde tek oda
Beyazla düþlüyorum seni
Ertesi mutluluða.
Sosyal Medyada Paylaşın: