Çilek Kavanozu

I.
Konuþursam uzun uzun
- ki dinler miydiniz yaz türkülerini -
Geceyi söndürmeyin böylesi daha iyi
Güneþ doðacak ve begonyalar
Boynuna güzellikle dolacak
Günden güne.

Dinle, oradadýr mavi
Seni bulmuþum
Seni bulmuþum
Atlý Karýnca’ya karýþan mutluluðum
Evi kuþatýp yenilgiyi gözetmeksizin
Yazý kýþa çeviriyor gülüþlerin

Gözlerinde mutluluk var
Bir begonya koparýyorum tam yanaðýndan
Ne olup bittiðini yok anlayan
Bir sen varsýn ve ilkyaz
Bir kavanoz çileðe yazýyorsam þiirlerimi
Bilinmesin diyedir gökyüzümdeki gülüþlerin.

II.
Düþlerimi ödünç veriyorum þimdilik
Bu baharý sen baþlat içimde
Bir masanýn kuru sýcaðýnda
Kuru güneþ, kuru bardak
Kuru gülüþünle sesim sesleþiyor.
Gözlerim tozlanmýþ ve kirlenmiþ
Temizle diyedir ölüþlerimi

Kalktýk
Geçirdik düz ovalardan denizleri
Tarihleri birleþtirdik çaðlara dokunduk
Bir dünyayý baþlattýk seninle
Ölüþlerimi sonlandýrýyorum

Ben seni
Uzun bir yolda yürürken
Görür müydüm hiç
Hiç öylece ipek þemsiyelerle geçtin mi
Ve ben dünyayý hiç böyle görmemiþtim
Bir çilek kavanozu gece lambasý sanýrým
Karanlýk düþlerimi aydýnlatýyor
Sahici pazarlardan, sahici adamlardan
Çekip çýkartýyor yaþamak savaþýndan.
Hiç duymamýþtým bu türküyü

III.
Þu akþamýncý gülüþün
Ýçinden hiç çýkamadýðýn karamsarlaþmalar
Dönüþüyorum dünyada
Mitolojik olan ve mitolojik olmayan tanrýlara
Ölmek artýk yasak
Yasak!

(Dünya!
Yaþamýyorum artýk hüzünlerimi
Elveda.)

Sana karýþtým mý? Karýþtým
Düþlerimi sattýn gülüþlerine
Bu bana tuhaf sayýlarý anýmsatýyor
On bir ve yirmi dört
Yan yana iki insaný çýkarýrsan
Bir sevda baþlatýyor gün doðarken
Zamana sevdayla bakmak nasýldý
Ben baktým

Ýlkyaz þikayetçileri, buyurun
Ölümse büyüktür, pekala
Yalnýzlýk gibiydi fakat yüzüstü
Ölmek ve yalnýzlýk
Þimdi gidebilirsiniz
Evleda.

Hepsini olduðu gibi sayýyorum
Güldü, güldü, güldü
O gün oradaydý, hala aklýmda
Var mýydým yok muydum bilmiyorum
Bir bakýma direniþimi baþlatýyordum
Hayata.
Sosyal Medyada Paylaşın: