Ne ben beni anlatýrým ne sen beni anlarsýn Gözlerim gözlerindeki karaya vurgun iþte Yüreðimde yanarsýn yâr gözlerimden damlarsýn Ýzahý yok duygulara olmuþuz sürgün iþte
Ben kederle sýrdaþ olur mutluluða küserim Gözyaþlarým coþa gelse yaðmurlarý keserim Fýrtýnam þiddetli ama sakin sakin eserim Sükûtta çýðlýðým vardýr zahirim durgun iþte
Bu sevdanýn sýrrý benle girer kara topraða Gözyaþýmý damla edip kattým coþkun ýrmaða Aþkýna esir olunca döndüm kuru yapraða Hayat aðacýndan dalým düþüyor her gün iþte.
Aklýmýn her hesabýna kaderim güldü geçti Umuttan baþka neyim var onu da aldý geçti Âdemden beri dünyaya kaç âþýk geldi geçti Belki Sükûti de vardý diyerler birgün iþte.
Sükûti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gürsel SÜKÛTİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.