BİLEN YOK
BÝLEN YOK
Derler ki sevginin bedeli nedir
Öz canýmdan canlar verdim bilen yok
Duygunun dildeki engeli nedir
Ben kalbime kilit vurdum bilen yok
Allah bilir içimdeki yarayý
Hake yeksan oldu gönül Sarayý
Nöbet vakti bekliyorum sýrayý
Kara toprak benim ardým bilen yok
Hâl bilmez tabipte derman aramam
Kalem böyle yazmýþ ferman aramam
Muhannet kiþide güman aramam
Peþimde Ecelden ordum bilen yok
Derman diye zehir veren Özüm var
Çok derinde bitmek bilmez sýzým var
Dert kederle destan yazmýþ mazim var
Gam Daðý’nda mekân kurdum bilen yok
Ýncitmedim ne þeref ne onuru
Kendimde aradým bütün kusuru
Attým bir kenara kibir gururu
Kaç bin defa vurup kýrdým bilen yok
Kaderin önünde geçersiz hüküm
Hasret meyve verdi ýzdýrap köküm
Bedenim üstünde taþ olmuþ yüküm
Þaha kalkmýþ herbir derdim bilen yok
Yakup gibi hasret çektim ah ettim
Tükendi umutlar nice vah ettim
Hayal kurdum saraylara þah ettim
Yusuf Zindanýnda durdum bilen yok
Birgün gelir bu feryadým duyulur
Sükûti de Üryan kabre koyulur
Gram gram usul usul oyulur
Kemirir içimde kurdum bilen yok
Gürsel Sükuti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.