AŞKÎ İZAH
Keþke derdim kula açabilseydim
Bilirim anlamaz yaralar beni
Aþkýn bâdesinden içebilseydim
Bulmazdý attýðým naralar beni
Sevmeye hakkýn var öyle dediler
Seviyorsan durma söyle dediler
Sevdik sonra þöyle böyle dediler
Ayrýlýða yazdý kur’alar beni
Kerem olduk söylemedi Âþýklar
Dalga geçti Aþk bilmeyen düþükler
Kýrmýzý kesildi yeþil ýþýklar
Az kaldý yerlere sereler beni
Yaðmur gibi ince ince iþledim
Hicran duraðýnda vuslat düþledim
Ömür baharýnda gönül kýþladým
Sardý dört bir yandan karalar beni
Daðlarýma karlar yaðdý çok erken
Yaþ otuzu aþtý gülüp oynarken
Onbeþ yýldýr bugün yârýndý derken
Olmayan arzular pareler beni
Herbir dalým kurumaya yüz döndü
Aðaç kökten çürümeye yüz döndü
Palandöken erimeye yüz döndü
Coþmuþum eðlemez dereler beni
Kerbela gibiyim çölde suyum yok
Zalim umut olsa þükür payým yok
Yusuf gibi Zindandayým, kuyum yok
Yakup’un gözüyle göreler beni
Aþkýn çobanýyým dava güderim
Yâr olmazsa ben bu caný niderim
Canan diyarýna göçer giderim
Artýk eðlemiyor buralar beni
Sükûti kendinden bilir noksaný
Bekler yaratandan nice ihsaný
Derviþi, Âlimi, Ehli irfaný
Acep hangi bab’da sýralar beni.
SÜKÛTÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.