DUR DİYEMEDİM

Bilmeyerek bindim aþkýn atýna,
Boþ yere oyalar, dur diyemedim,
Savurdu rüzgarý kendi zatýna,
Kaçtýkça kovalar ,dur diyemedim.


Ýniþli çýkýþlý yollarý aþtým,
Kadere yenilip kendimden kaçtým,
Kalbimde kanayan yaralar açtým,
Durmadan zýrvalar ,dur diyemedim.


Akýla mantýðým hesap veremez,
Gerçeði görüp de öne seremez,
Geçmiþe bir türlü perde geremez,
Beynimi týrmalar, dur diyemedim.


Anýlar sardýkça tekrardan baþlar,
Ýçimi kaynatýp fokurdar haþlar,
Gözümde hiç bitmez o kanlý yaþlar,
Benliði kýrmalar, dur diyemedim.


Hasarý onarmak mümkün olmuyor,
Kýrýlan gururla testi dolmuyor,
Sabýr tükendikçe çere bulmuyor,
Zihnimi cýrmalar ,dur diyemedim.


Ýnsafsýzdýr yýllar gelip geçerken,
Talihsiz görüp de kulu seçerken,
Uydurur kumaþý eni biçerken,
Gözümü sýrmalar, dur diyemedim.


Düþerken yakalar ayak ucundan,
Sonrada yargýlar olan suçundan,
Hesap vermek ister her sonucundan,
Bitmez hiç sormalar ,dur diyemedim.



Nesrin Önem DEMÝR
23 08 2015
Sosyal Medyada Paylaşın: