Sen Beni Hiçe Saydın
Bilmedin kýymetimi üzerine titrerken,
Deðersizdim gözünde, sen beni hiçe saydýn,
Dört duvarýn içinde yalnýzlýða iterken,
Hiç durmadýn sözünde, sen beni hiçe saydýn.
Ne badire atlattým doðru yolu bul diye,
Her þey bitmiþtir artýk, böyle araman niye,
Benden götürdüklerin, kalsýn sana hediye,
Gurur yoktu özünde, sen beni hiçe saydýn.
Son piþmanlýk faydasýz, aklýn gelse baþýna,
Aðlayýp sýzlasanda, asla bakmam yaþýna,
Yýllarýn zoru ile, döndüm sabýr taþýna,
Þimdi kavrul közünde, sen beni hiçe saydýn.
Gençliðim heba oldu, fedakarlýk yaparken,
Baharým hiç gelmedi, kýþlarýyla kaparken,
Engelliydi yollarým, köþe bucak saparken,
Kaç mevsimin güzünde, sen beni hiçe saydýn.
Keþke bencil huyundan biraz dersi alsaydýn,
Yaranabilmek için, yitik kalbim çalsaydýn,
Bitti buraya kadar, kurtuldun gözün aydýn,
Güller açsýn yüzünde, sen beni hiçe saydýn.
Nesrin Önem
25 05 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.