MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÖNLÜMÜN MEVSİMLERİ
ünal beşkese

GÖNLÜMÜN MEVSİMLERİ




Gönlüm, yüce bir dað kesilir, kýþýnda;
Bembeyazdýr, karlýdýr hep
Ve her kar tanesinde, yýldýz yýldýz parlar güneþin aksi,
Kardelenler fýþkýrýr arada renk renk...
Ve ýsýtýverir içimi, ellerime sinmiþ bir ten kokusu;

Kýþý da sýcaktýr benim gönlümün...


Baharýnda papatyalar açar gönlümün, gülen yüzleriyle,
Ýpek kanatlý kelebekler uçuþur gökkuþaðýnýn altýnda,
Yeþile çalan bir göz düþer, cemre sanýrým.
Gelin ederim kiraz aðaçlarýný, gelinciklerden kýna yaparak avuçlarýna,
Düðün-dernek, davul zurna, bir cümbüþ;

Kýrlangýçlar yuva yapar her bahar, gönlümün çatýsýnda...


Gönlümün yaz’ý, huzur mavisi engin bir deniz gibidir,
Üzerinde bembeyaz martýlar süzülür
Gün batýmlarý; turuncu, pembe, eflâtun, kýzýl...
Uzak bir sahilden bir keman sesi duyarým bazen,
Âþina bir el dolaþýr göðsümde, belki bir hayal,
Bir þeyler söylemek isterim, söyleyemem;

Þiirler düþer gönlüme yaz akþamlarý...


Sonbaharýnda, bakýr rengi yapraklarla beraber,
Bir esmer bakýþ gönlüme; hercai menekþelerin hüznünü döker.
Bir rüzgâr eser hafiften; yârin saçlarý uçuþur uzakta sanýrým,
O zaman hasretiyle yanar yüreðim,
Anlarým; bu hüzün mevsimi, sonbahardýr.

Her sonbaharda, yüreðimde boynu bükük bir ’Güz Gülü’ vardýr
Ve ömrü, ömrüm kadardýr...

Ünal Beþkese







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.