ÖLÜM DÜŞMEDEN ÖNCE GÖZLERİME...

Fýtratýmda yok baba;
Sondan ibaret iken kýyýsý ömrün
Hele ki hükmederken hüzün.
Kaygýlýyým ve daðýnýk ve hepten silik
Gözümde kalan o son resim.
Üþüsem de yok örten üstümü
Kýrýk kolum kanadým gittiðinden beri.

Týkýþ týkýþ yüreðim
Afaki sevgilerle
Muzdaripim bir o kadar vasýfsýz kimliklerle.
Tokuþurken ince belli bardaklar
Nasýl da hükmediyor þu melun anýlar.
Sevi dilini yitirdim yitireli
Konuþlandýðým hüznün rahminde:
Doðmaksa her gün yeniden
Hani neredesin sen…

Kýzgýným, öfkeli, çaresiz
Zengin olsa da gönlüm
Kýyýsýnda yürüdüðüm o sessizlik
Yok mu ki beni esir alan,
Sona gelmek olsa keþke eldeki son derman.

Sancýlý i mgeler
Belirsiz inan ki tabi olduðum kareler
Kararsýzým hele ki yürürken arasýnda
Tüm o gel-gitler…
Dilim lal, bilsem keþke
Ne gelir elden.
Gözlerim örtülü
Üzerime serpilmiþ adeta ölü topraðý.
Kýmýltýlarý kalbin en can yakan,
Hesapsýzca insanlarýn kýnýndan çýkardýðý
Onca yalan.

Belirsizliðin rotasýný çizemezken,
Bir mecranýn kundaklanmýþ yalnýzlýðýnda
Harala gürele devinirken zaman,
Adsýz mekânlarýn göreceliðinde
Belki dünün izdüþümünde
Hýzlanýrken soluklarým
Tüm muhalif düþüngeçlerin nihai yergisi belki de
Ýz býrakan o tahakküm gücünün
Ýdrakini kabullenmekte yaþadýðým ikilem.

Paye verilmiþ düþlerin,
Sona gelmediðim yolculuklarýn
Güvertede asýlý kalmýþ son kancasýna
Takýlý kalmýþ iken
Reva görülen o sorgusuz misilleme
Peyder pey yükselirken
Boyutsuzluðun sancýsý
Yüreðin iklimlerinde salýnýp durur
Benliðin o garip sarkacý
Tüm algýlamaya inat bihaber andan,
Yarýna meyilli gece alabildiðine
Karanlýðýn hükmü verilmiþ inan ki
Ölüm düþmeden önce gözlerime.

Sosyal Medyada Paylaşın: