SONSUZLUĞUN MABEDİNDE...

Gel-gitlerin nazarýnda
Haddinden fazla muðlâk
Tanrý’nýn yol bildiði
Hele ki mihrap bellerken gök kubbeyi
Son bir þans daha geçse ele pervasýzca
Ve biz doðsak yeniden
Ve sadece hükmetse evren
Adsýz yarýnlarý mesken edinmiþken.

Yalýtýlmýþ mizaçlarýn
Kýrýlgan týnýsýnda saklý aslýnda tüm gizem:
Bir elin verip, diðerinin çaldýðý
Tanrý bile piþman yarattýðýna
Ýnsan denen varlýðý.
Kýrýk tabular, sunumda nefret
Yol iz bilmeden
Yürüsek de zaman zaman yayan.

Zor olmasa gerek:
Sadece kapa gözlerini ve hayal et.
Ne varsa sýdkýnýn sýyrýldýðý
Gönlün görüp dilin sustuðu.
Deðer mi deðmez mi, deyip
Çýkmýþken yoldan her an
Maðlup geldiðine kani ne yazýk ki
Sevgi ve vicdan.

Deðmez gönül inan ki kaybetme sen
Ýçindeki inancý ne de pes et
Durduk yerde sorgularken seni eloðlu.
Yürek yansa da pare pare
Devinen bil ki sen deðilsin sadece.

Patavatsýz ne çok hegemonya
Paye verir kimi bir diðer benzerine
Yortusu çok erken gözlerinde
Gün doðmadan neler doðar
Yaz bunu yüreðine.

Külyutmaz ne çok devrik cümle
Baðnaz ritüellerin nazarýnda
Eksiltili sayýsýz hatýrat
Gömütlerin yanýnda nöbet tutan eþkâlin
Kadar sitem dolu hatta
Körüklerken öfkeyi,
Kucaklarken ölümü
Saðanaðýnda koyulan düþler mi
Soluklanýrken iklimin soðukluðunda.

Kerelerden, sayýlardan ve keþke’lerden
Mütevellit iken döngü,
Güçlünün zayýfa geçerken hükmü…
Týrnaklarýnla kazýdýðýn yolun belki de sonu
Son deyip de baþa döndüðün her seferinde,
Sayýsýz dejavu talip olmasak da
Sadýk bir izleyicisi sadece ayný filmin
Dudaklarýndan dökülen hep ayný replik;
O tekil ve zaaf dolu benlik,
Yetemezken kendine ve tüm evrene.

Sonsuzluðun mabedinde
Hüzne raðbet
Koruk acýlarýn konuþlandýðý en derinde;
Çözemezken çözümsüzlük nakþederken kanýnda,
Susup da kem gözler delerken baðrýný
Sadece çözül yürek
Sus ve sadece þükret
Hayat dediðin bil ki tefekkürden ibaret.



Sosyal Medyada Paylaşın: