Gençliðimde yar peþinde koþmadým,
Hep rahle-i tedrisata gittim ben...
Çizmeden hiç yukarýya aþmadým;
Koyun, kuzu, inek, dana güttüm ben...
Bahar geldi, papatyayla þad oldum!
Yazýn söðüt gölgesinden tat aldým...
Yonca derdim, düven sürdüm, ot yoldum;
Tarlalarda ekin, nohut üttüm ben...
Gençlik iþte, kýrpmadým hiç gözümü!
Yaþamadým baharýmý, güzümü...
Cenab-ý Hak, karartmadý yüzümü;
Bir hýrkayla, bir lokmaya fittim ben...
Ýstanbul’da hendeseden ders aldým!
Musikinin ustasýndan kurs aldým...
Özden verdim, sanmayýn ki burs aldým;
Gurbet elde hasret olup tüttüm ben...
Ýlke, ülkü derken düþtüm yollara!
Nasihatim oldu komþu illere...
Biraz erken vakit düþtüm dillere;
Horoz oldum hep zamansýz öttüm ben...
Halk içine girdiðimde diriydim!
Yalaným yok, her sözümün eriydim!
Korku bilmez, gözü kara biriydim;
Kendimi hep tehlikeye attým ben...
Hayatýmýn en müstesna yýllarý;
Estirmedim, baþta kavak yelleri...
Yorgun düþtüm yürümekten yollarý;
Yitti mecal, tükendim de bittim ben...
Karaman-2015/08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.