FIRSAT VERMEDİN

FIRSAT VERMEDÝN

Bir akþam üzeri çekip giderken
Söyleyecek söze fýrsat vermedin
Daðlarýmý duman aldý çok erken
Beklediðim yaza fýrsat vermedin

Bilmiyorum benle ne idi derdin
Huzur istemiþtim ýzdýrap verdin
Çileli gönlümü bin yerden kýrdýn
Bir an bile haza fýrsat vermedin

Artýk gidiyorum belki de dönmem
Seni görürmüyüm acaba sanmam
Aþkýn ocaðýnda bir daha yanmam
Ýçimdeki köze fýrsat vermedin

Ay olup doðardýn zifir geceme
Güneþ idin pencereme bacama
Ýlham oldun her kelime heceme
Cümledeki öze fýrsat vermedin

Gördümki bitmiyor yersiz Ýnadýn
Sevdamý bin türlü yolla sýnadýn
Yâdellere doðru çýrptýn kanadýn
Ne hikmetse bize fýrsat vermedin

Kara kaþ altýnda hüzünlü bakýþ
Kalbinde esirim bulunmaz çýkýþ
Sana gelen yollar dikenli yokuþ
Çýkam dedim düze fýrsat vermedin

Sadâkat üstüne çekilmez kalem
Gün gelir niyetin çözer bu âlem
SÜKÛTÝ yüreði bekler bir selâm
Biter derken ceza fýrsat vermedin

Gürsel Sükuti
Sosyal Medyada Paylaşın: