Ne arýyorum. Ben bu baþlarýna taþtan taç yapmýþ insanlarýn arasýnda Ne arýyorsam! Kalkasým gelmiyor, diz çöktüðüm yerimden. Uzanýp uyumak istiyorum, onlarla beraber bende.
Kýskanýyorum, þu önümde sessiz yatanlarý Ne ‘de güzel uyuyorlar;
Kaldýrmaya, kimsenin gücü yetmez. Öylesine, derin uykularý. Kalk diyorum aðlýyorum, baþlarýnda yine’de aldýrýþ etmiyorlar Hissetmiyorlar, üzerlerine döktüðüm yaþlarý. Hissetmiyorlar;
Duyuyorum; Derinlerden gelen bir ses, gel diyor bana Ve sonra; Þüphe içinde, Þaþkýn, þaþkýn bakýyorum, bulunduðum yerde saðýma soluma Ve! Kimselerin olmadýðý yerde, uzanýyor uzanýyorum; Bana seslenen, kara topraða.
Gözyaþlarý dökmekten, yorulmuþum, sýza kalmýþým oracýkta Ne kadar yattýysam saatler geçmiþ aradan. Ve sonra! Bir ses, beni uyandýrdý Yeter uzandýðýn burasý senin yerin deðil, git dedi buradan bana
17 Aðustos 2015-08-17 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.